نهاد مدني «مرجعيت»، ميراث آيت الله حكيم و آينده حوزه نجف

با توجه به مرگ ناگهاني وي و اين واقعيت كه از حوزه نجف در درجه اول به عنوان يك گروه چهارگانه ياد مي شود ، درباره تاثير اين فقدان بر آينده حوزه نجف و اقتدار آن بحث شده است.

طلاب حوزه بايد درباره مسائل داخلي حوزه صحبت كنند ، اما به عنوان ناظران بيروني كه تاريخ ، ساختار ، سنت و فرهنگ حوزه را در سالهاي اخير مطالعه كرده اند (برخي از آنها در يادداشت “مدرسه نجف اشرف” نيز ذكر شده است). اين حوزه يكي از اساسي ترين و پايدارترين م institutionsسسات توليدي علمي در جهان شيعه است و با وجود تغييرات وسيع و عميق تاريخي در چند قرن گذشته ، ساختار علمي ، رويه ها و ساختارهاي علمي ، رويه ها و توسعه سيخ طوسي و صاحب جواهر ، شيخ انصاري و آخوند خراساني ، سيد محمد كاظم يزدي ، بزرگان مانند سيد ابوالحسن اصفهاني ، شيخ محمدحسين نائيني ، شيخ محمدحسين كلايي و منشأ يا معلم استوانه هاي ابوالقاسم خويي و آن حضرت امام خميني (سن تبعيد) بود. و آيت الله سيستاني ، با دوران هاي ديگر و سخت ترين شرايط سركوب ، از جمله رژيم باتيستي ، موجوديت خود را در مزارع ضعيف و باير. خوشبختانه در دوران پس از صدام ، حوزه علميه نجف اشرف دوران جديدي از تلاش علمي و رشد كمي و كيفي را تجربه كرد. حوزه هاي انتخابيه همچنين با احترام به آزادي انديشه و تنوع عمل و اجتناب از سياست زدگي ، سكولاريزاسيون ، قدرت طلبي و رقابت دست و پاگير حزبي ، راه را براي رشد و خلاقيت جديد هموار كردند. اجتهاد و رويه هاي به روز شده براي پاسخگويي به پيچيدگي ها ، نيازها و شبهات دشوار حال و آينده. اقدامات خوب و خردمندانه رهبران نجف اشرف آيت الله سيستاني و ديگر بزرگان نجف اشرف ، احترام به حقوق بشر ، حق اعتراض ، حق رأي ، حق حاكميت و آزادي فكري ، آزادي ، حقوق اقليت ها ، اديان و علاقه به فرهنگ گفتگوي بين اديان و فقه غربي ، شواهد بيشتري بر اين مدرنيته و تعامل با جهان پيرامون آن است. ما با راي دهندگان نجف گفتمان عميق ، پايدار و بلند مدتي خواهيم داشت و اميدواريم كه ادامه يابد و گسترش يابد.

در شيعيان ، “اقتدار” بيش از هر چيز يك نهاد مدني و معنوي است و “اقتدار” يك شخصيت مدني و معنوي است كه هويت و نفوذ خود را از فرقه “دين” در باورها و عملكردهاي ديني ، اخلاقي و انساني خود مي گيرد. به و مسئوليت اجتماعي ، راي دهندگان به عنوان نيروي اجتماعي و جامعه به عنوان پشتوانه عملي. هويت ديگر يك مرجع يا مرجع قبلي نيست ، يك ويژگي است. فقدان مرجعيت ديني به اندازه وزن فكري ، معنوي و اخلاقي او خلأ ايجاد مي كند و به همان اندازه كه شاگردان ، نوشته ها ، فتاواي او ، خلاقيت هاي فكري ، شيوه هاي سياسي ، اجتماعي و حتي شخصي او را به جا مي گذارد ، گاهي اوقات ميراثي از خود به جاي مي گذارد. اين موضوع ده ها سال ، صدها سال مورد بحث و بررسي قرار خواهد گرفت. اركان يك قلمرو اقتدار هستند و بسياري از تحولات در يك قلمرو از اقتدار نشأت مي گيرد يا حول محور آن مي چرخد ​​و اساساً قلمرو و آينده آن با اقتدار تعريف مي شود. در عين حال ، بايد توجه داشت كه ماندگاري حوزه هاي علميه ريشه دار مانند نجف اشرف يا حوزه هاي علميه بزرگ مانند قم را نمي توان با حوزه هاي علميه كوچكتر كه در مقطعي مهاجرت و مرگ را روشن مي كند ، مقايسه كرد. و ، بر اساس شهادت تاريخ ، به زندگي و بقاي هر رهبر مذهبي يا مرجع خاصي بستگي ندارد و مانند هر نهاد متمدن ديگر ، اهداف ، ظرفيت علمي و باروري فكري ، دامنه نظرات م effectivenessمن ، اثربخشي ، استقلال اقتصادي ، سنت و سبك و ظرفيت رهبران و سازمانهاي آنها براي تنظيم روابط خود با مدارس ، جوامع هدف و ساير نهادهاي اجتماعي متمايز ، و همچنين ديدگاهها و موقعيتهاي افراد و نهادهاي قدرتمند به

در اين راستا ، رشد ، اعلام و تحقق اقتدار حوزه هاي علميه شيعه بسيار مهم است. البته در اديان ديگر كه سنت هاي خاص خود را دارند ، گاهي اوقات خارج از قدرت آن نهاد ديني ، و در واقع ديكته شده از سوي يك نهاد سياسي است.

سنت هاي هر نهاد ديني بايد در زمينه تاريخي ، اجتماعي و سياسي مورد بررسي و تحليل قرار گيرد. دو شاخه علم و حقوق شيعه ، حوزه علميه مقدس قم و حوزه علميه نجف اشرف نيز داراي شباهت ها و تفاوت هاي بسياري هستند كه از زمينه هاي تاريخي و سياسي و سنت هاي داخلي آنها نشأت مي گيرد. يكي سنت اعلام قدرت است ، در هر يك از اين مناطق تمايز وجود دارد و البته مورد انتقاد قرار مي گيرد. به عنوان مثال ، در حوزه علميه قم ، اعلام مرجعيت طلبه در زندگي استاد بدون هيچ مشكل و رويه اي انجام مي شود ، بنابراين نسل هاي مقلد در اين زمينه با انتشار رساله هاي عملي و نسل وظايف ، اقتدار خود را اعلام كرده اند. حتي مtزتحيدان جوان اقتدار را تا حدي دنبال مي كنند. اين براي عموم مردم واضح است و در عين حال ، جامعه معلمان و دولت در به رسميت شناختن برخي از اقتدار يا كم اهميت جلوه دادن برخي ديگر نقش دارند. با اين حال ، در حوزه نجف اشرف ، روند اعلام قدرت به اين شكل نيست و در زندگي معلمان عادي ، دانش آموزان از انتشار مقالات عملي و اعلام مرجعيت خود ، صرف نظر از ميزان برجستگي آنها ، خودداري مي كنند. به همين دليل است كه اكثر نام هاي اين سه مقام در نجف اشرف شنيده مي شود و به معناي فقدان شخصيت هاي برجسته علمي در سطح معتبر نيست ، بلكه منظور پايبندي به سنت ها و اصول صدها نفر است. محوريت و تقواي علم در اين زمينه جلوگيري و جلوگيري از رقابت جهاني يا جلوگيري از دخالت خارجي در تهيه منابع است. در حال حاضر ، چهره هاي برجسته حوزه نجف كلاس ها و بحث هاي بسيار سنگيني دارند و با توجه به جديت و وزن كلاس ، عمق بحث و علاقه دانشجويان و تقواي اساتيد ، همواره افرادي خواهند بود با آگاهي ضمني از زمينه شخص بعدي ، بنابراين ، هنگامي كه مراجع فاني خداحافظي مي كنند ، معرفي شخص بعدي توسط طيف وسيع و م effectiveثري از اساتيد و دانشجويان وفادار سنتي انجام مي شود. حوزه نجف ، با رعايت سنت و دقت. البته در روند اعلام قدرت در نجف اشرف ، هيچ نهاد دولتي يا رسمي دخالت نمي كند و اگر چنين باشد ، معمولاً به جايي نمي رسد. سنت شكستن آنلاين ، خودداري از به ارث بردن اقتدار و اقتدار ، سپردن مراجع تقليد از مراجع مرده به ساير مراجع ، تكميل فعاليت هاي آنها يا انتقال مديريت مراكز و نهادهاي مرجع مرده به مراجع زنده از ديگر سنت هاي جدي در نجف اشرف است. و امروز شاهد اين امر هستيم مرگ آيت الله حكيم و پاره شدن آنلاين او

با اين مقدمه ، به غيبت آيت الله حكيم و “ال گرانسان حكيم” ، صاحبان و مراجع بزرگ سبك حوزه علميه نجف اشرف و يكي از اسرار و نمادهاي اين حوزه اشاره مي شود. با وجود بي اعتمادي ، تلخي و از دست دادن وي و اندوه و جدايي عميق آشكار در وضعيت و اقامتگاه بزرگان نجف ، مانعي يا ابهامي در مسير اين حوزه تلقي نمي شود. اين صندلي خالي است ، اما با توجه به دهه ها وقف او در نگارش كتاب و آموزش طلاب ، و اين واقعيت كه او متعلق به حوزه علميه نجف اشرف است ، منطقاً ميراث روشن او ، اين حوزه را بيشتر مصمم مي سازد تا آينده را رقم بزند. به ويژه در خط مقدم در اين حوزه ، حوزه داراي افرادي مانند حضرت آيت الله سيستاني ، فقيه عالي رتبه ، صبور ، معتدل ، كوته بين ، ثابت قدم و فرزانه حضرت آيت الله سيستاني است كه در ارتقاء رأي دهندگان نجف در دوران پس از صدام نقش بي نظيري ايفا كرد. عصر ، در ميان آن يك نفر ستون اصلي جهان شيعه. به ياد داريم كه حضرت آيت الله سيد محسن حكيم و حضرت آيت الله سيد ابوالقاسم خويي عالم بشريت را از عظمت ، شخصيت و علم خود پر كردند و نه تنها رأي دهندگان نجف اشرف تكان نخوردند و متوقف نشدند ، بلكه ميراث ايشان آنها را بارورتر كرد. امروزه بسياري از مراجع بزرگ در نجف و قم در قلب حوزه هاي انتخابيه خود ظهور كرده اند. در حال حاضر حوزه علميه نجف علاوه بر سطح فعلي از حضور بسياري از اساتيد برجسته نيز بهره مي برد و شواهد نشان مي دهد كه اساتيد درجه يك ديگري در سطح مرجعيت و شناخته شده براي موزه و شاگردان اين مدرسه وجود دارد. اين يك حوزه علميه است ، اما با حفظ سنت ، بدون انجام هيچ اقدامي ، به تدريج ذكر مي شود ، اسامي ذكر مي شود و هركدام جاي خود را مي گيرند.

البته مساله بالاترين مقام شيعه وزن مقام بعدي ، شبكه دانشجويي ، اجماع اكثريت بزرگان و اقبال مردم و… به مهمتر از همه ، در قرن گذشته ، گاهي در قم ، گاهي در نجف ، گاهي در هر دو كشور ، و نكته ديگري كه عوامل و سنت هايي كه بر انتخاب و شانس تأثير مي گذارند بايد براي آنها پرداخت شود.

پيرو سخنان بزرگان و اساتيد حوزه علميه نجف اشرف ، نگاهي به گفتار و كردار آنها و آداب و رسوم امروز آنها ، دو نكته ويژه وجود دارد. يكي اينكه اين قلمرو متعلق به حضرت ولي عصر (عج) است و آنها به لطف خدا و عنايت حضرت اميرالم Muمنين علي (ع) به اين قلمرو اعتقاد دارند. قدرت نه تنها رمز بقا است ، بلكه راه عظمت و عظمت او را نيز مي داند. درود بر شما و رحمت و بركت خداوند بر شما.

* ارسال شده در وب سايت شفقنا