چگونه يك غلط املايي، سبب شد تا نام يك امامزاده جابجا شود؟

روز سه شنبه ، 18 دي ماه 1379 ، در دفتر كار خود نوشتم: “ديروز و عصر امروز به مدت 30 دقيقه خدمت آيت الله شبيرجان جاني مي رسيدم. هر روز در اين زمان دانشجويان و علاقه مندان به دفتر او كه منزل سابق آيت الله سيد رضا صدر بود ، مي آمدند و خداوند به او و رحمت مي كرد. وضعيت را مطرح كنيد و سوال را با توجه به سوال مطرح كنيد امروز من از امامزاده ناصرالدين در مقابل مسجد امام حسن عسكري (ع) س askedال كردم ، وي گفت:

نجفي ، كه در وهله اول در طالبان بود ، نوشت كه وي از نسل بطحاني است. زيرا در ماين ، از ناصرالدين در نسل بتهاني مدفون در باسوك قم نام برده مي شود. وي افزود: “دفن شده در شب” در نسخه مسجد جامع. از قضا ، بم امامزاده ناصرالدين را نيز دارد. “قالب شجره نامه در حال حاضر در امام زاده به دليل همين اشتباه است و هيچ پايه و اساسي ندارد.”

طبيعتاً من يك دانشمند هستم ، آقاي من به تربت پاكان ، دوست مدرسي رفتم. وي در جلد دوم مكتب Soranik نوشت. در نسخه چاپي كتاب عمد الطالب در آثار اوايل قرن 9-مكتب سورانيك در كنار قلعه قم ، جايي كه ناصرالدين علي واقع شده است ، ذكر شده است. بطحاني ، از نوادگان امام مجتبي ، به خاك سپرده شد. بر اساس اين مقاله ، صاحب انور الموشهين حدس و گمان و اجتهادي از شجره نامه برخي از امامان و بقاع متبركه قم دارد. پس از آن ، ديگران ، برخي سليقه ها و تاريخچه هايي كه بر اساس اين اجتهاد نبوده اند ، ايجاد شده اند. شبيري زنجاني ، از علماي بزرگ حضرت استاد علامه قم ، با نسخه هاي خطي متعددي در مقابله و بازنگري نسخه اصلي خود قرار گرفت و در اين كار نسخه موجود را اصلاح كرد: نسخه 3524 دفتر بزرگ كتابخانه مسجد قم (امام ابن به خط جلال كرماني ، تاريخ شروع رجب 862 صفحه 18 ، سطر 11) “بشق بم” به جاي “باشق قم” ذكر شده است. با توجه به نويسنده بودن كرماني ، آدرس دقيق “بم” خير ، “قم” به توجيه منطقي نزديكتر است. (تربت پاكان: 20/2)

من چند سال پيش در مسجد جامع از اين نسخه عكس گرفتم. فكر مي كنم اين درخواستي از دوست عزيزم موري موتو باشد. من به آن مراجعه مي كنم و آقاي بر اساس آدرس مدرسي ، مقاله زير را پيدا كردم:

وجدت از شجره نامه ناصرالدين بن عليا بن مهدي بن محمد بن الحسين بن زيد بن محمد بن احمد بن جعفر بن محمد البتاني ، در مدرسه به جاي سورانيك به خاك سپرده شد. (نسخه شماره 3524 ، صفحه 18 ، ص ، سطر 11).

در نسخه چاپي عمد الطالب ، از اين تعبير به عنوان “سوق قم” ياد شده است (عمد الطالب ، چاپ انصاريان قم ، 1417 ق ، ص 68). در منتهي الامال (1/583) از عمد الطالب نقل شده است. و من ، بتهاني ، ناصرالدين علي بن مهدي بن محمد بن حسين بن زيد بن محمد بن احمد بن جعفر بن عبدالرحمن بن محمد بطحاني در رانندگي از قم در مدرسه تصادف به منطقه سورانيك به خاك سپرده شدم. از جعفر بن محمد العراجي در «منهال الضرب في انساب العرب» ياد شده است (قم ، مرعشي ، 1419 ، ص 99). “… دفن شده است در بازار قم »در مدرسه واقع در منطقه Soranik.

بديهي است كه فكر مي كنم امامزاده ناصرالدين بايد در نزديكي بازار قم باشد. سوق قم ، اكنون در تقاطع بازار و قبل از ترسيم اين خيابان است [آذر] در زمان رضاشاه به عنوان مسجد امام ادامه يافت. در اينجا يك زيارتگاه گمنام وجود دارد كه معروف است در “سوق قم” است ، بنابراين كتيبه نوشته شده و نام حرم ناصرالدين را داده اند.

هم اكنون كتيبه ها بر روي امامزاده ، به نام ناصرالدين ، ​​كنار بازار قم يا واقعاً در يك تقاطع نصب شده است. به نظر مي رسد اين كتيبه به سفارش آيت الله مرعشي ساخته شده و بر اساس همان هجي است. در كتيبه به شرح زير آمده است: بازسازي توسط دفتر Indahuent قم ، تاريخ بازسازي 1411 ق 1369 ه.

عبارات موجود در نسخه اصلي طالب در مسجد جامع

نام “شق بم” در بسياري از منابع تاريخي باستان ذكر شده است. در تجربه كشور (42/7) به شرح زير بيان شده است: و ابن بختيار به جيرفت رفت و بر رفتار مال و صفوف پيشاني و كساني كه به زندگي مردم پناه مي برند تأثير گذاشت. كرمان و بيشتر اولياي او در او هستند و براي اطاعت از او و پادشاه دعا مي كنند.

در قرارداد عالي علي (در افضل الدين كرماني م 652) آمده است: امير مجاهد الدين رحمت الله (7) شش سال پيش در بيست و دومين روز سه شنبه ماه رمضان ، نقش ها و چهره هاي امروز را به صورت نامرئي نشان داد ، پادشاه بديع آريز از مرز كوبانان فرود آمد و آنجا بلند شد و به باق و نرماشير رفت. (عقدالعلي ، تهران ، 1977 ، ص 76 و منابع: 65 ، 100) به همين ترتيب در تاريخ عالي يا آغاز زمان (ص 21 ، 33 ، 92) در مورد كرمان پادشاهي (248 ، 268 ، 312) و منابع ديگر مي آيند. اين نام در تواريخ حافظ ابرو (2/1108) ، مطلع سعدين (جلد 1 ، كتاب اول ، ص 366 و جلد 1 ، كتاب دوم ، ص 1139) نيز ذكر شده است. كرمان

در شرح تاريخ پادشاهي (ص 312) آمده است: تقسيم: در تاريخ باستان ، كرمان به دو بخش شرقي و غربي (يا گرمسيري و سرد ، عروج و جنايت) تقسيم شده بود. Shaq Bam ، قلب مناطق استوايي ، به شما مي آيد. به نظر صمت آل علي (ص 117) ، شاق بم به معناي كناره و ناحيه كوه گفته شده است.

صحيفه الارشاد (ص 208) مي گويد: موارد زير را بدانيد: دارالامان كرمان ، سرزمينهاي وسيع و ملتها [فسيح‏] در دوران سلف ، از هفت كلانشهر تشكيل شده بود ، بنيانگذار آن شاه اردشير بن ساسان بن بابكان بن بهرام بن ساسان بن بهمن بن اسفنديار بن كاشتاساف بود و اولين شهر كرمان آباد كاجوان هفتاد (معروف به شق بم) بود. . [است].

در مورد امامزاده ناصرالدين در بم ، من او را در مجموعه نصيري ، كه بخشي از تاريخ شهر بم است ، ذكر مي كنم. اين متن را در وب سايت باساتين (كد محتواي 868) دريافت كردم. پنجم

“دروازه هاي نرما سير” مشرف به مكان هاي دفن حضرت رفيعال درجات ، از جمله كعبه الوسلين “امامزاده نصيرالدين” ، از تبار حضرت قدو al العارفين و حضرت سيد الساجدين است. (سلام و بركت خدا بر او باد) آنها در راه رفتن به مدينه ، كلانشهر ، رفيق و همراه بودند. يك شب او با تكميل حاج رت رسول و راهنماي كامل در خواب جمال مشاهده شد. او پس از پرسيدن اوضاع ، آن را به زبان مكاشفه ترجمه كرد: واي من! اين سرزمين به شما توصيه مي شود و شما بايد ازدواج كنيد و آن را به شخص خاصي بدهيد [معرفي] من انجام دادم.

منطقه سورانيك ، عمدتا در طالب ، در هيچ جاي ديگري يافت نمي شود. من نمي دانم اين كلمه به درستي ضبط شده است يا كلمه ديگري اصلاح شده است. تحقيقات بيشتري در مورد تاريخ محلي لازم است.

از معلم پرسيدم كه آيا علاوه بر حضور در تربت پاكان ، مي تواند توضيحي بنويسد؟ آنها اين سند را ارسال كرده اند و برخي از منابع آن در بالا ذكر شده است.

دوست عزيز دانشمند-من از شنيدن خبر فوت اساني شيركي غمگين شدم. او يكي از دوستان قديمي من بود و به نظر مي رسد آخرين بار ما در سال 1979 ملاقات كرديم ، اما قبل از آن ، زماني كه او رئيس يك گروه تاريخ بود ، ما به دليل دوستان و علايق مشترك او را ملاقات كرديم. در مورد شق بم ، من مطمئن نيستم كه چيز ديگري غير از آنچه در منابع فارسي در تاريخ كرمان ديدم وجود دارد. در جلد دوم ، آنچه را كه پس از انتشار تربت پاكان آموختم ، نوشتم. سخنان مفيد و دقيق رهبران عالي رتبه ذكر شده است ، كه به همان روش گيج كننده نقل شده است. “سمت العلي: بهمن ، بنيانگذار شهر پان كرمان در 13 عباس ، فرزند اسپنديار بود ، در زماني كه از سيستان به بارك نقل مكان كرد. در تفسير كتاب اقبال: 117 مي گويد: تقسيم قسمت آبي به معناي كناره ها و ناحيه كوه است. در ارائه ، زركالي در سال 455 درگذشت ، به دنبال داستان محمد بن ابراهيم طالطلي ، معروف به ابن شاق الليل. عقدعلي: 66 نسخه عامري به نقل از كرمان به دو قسمت تقسيم مي شود: قسمت شرقي بم و قسمت غربي سيرجان است. بنابراين ، هرجا بحث از بم در اين كتاب باشد ، معلوم مي شود كه به منطقه كوهستاني شرق كرمان اشاره دارد (ص 13 ، 48 ، 95 ، و يادداشت ها: 8 ، 19 ، 43. همچنين سمت العلي: 95: 21: 21 و پاورقي 47. همچنين بند سيرجان در قرارداد العلي: 66 و پاورقي 74) محكم و سربلند باشيد. در يك ايميل ديگر ، مارقوم گفت: اكنون من در البيان و التبيين جاحظ به دنبال چيزي مي گشتم ، و در صفحات 96-97 اين نسخه با مراجعه به گروههاي عماني و بحرين به عبدالخيس فرماندهي مي كردم. .