تجربه‌ي واقعيت مجازي با HTC Vive
يكي از مهم‌ترين مشكلاتي كه پيش از اين براي هدست‌هاي واقعيت مجازي وجود داشت، تلقين حس تهوع به كاربر به دليل تكان‌هاي ناگهاني ناشي از تجربه‌ي بازي‌هاي پرافت‌وخيز واقعيت مجازي بود. اچتيسي به طور كامل به اين ايراد واقف بوده و به همين دليل سعي كرده اين مسأله را در هدست خود به حداقل برساند. در تجربياتي كه كاربران از كار با HTC Vive داشتند، تعداد افرادي كه دچار سرگيجه‌هاي ناشي از VR بودند، به مراتب كمتر از Oculus Rift گزارش شده‌است. همچنين اين هدست حالت تهوع و موارد شديدتر را نيز با موفقيت و به طور كامل از تجربه‌ي كاربري واقعيت مجازي حذف كرده‌است.
به نظر مي‌رسد فراهم كردن امكان حركت كاربر در محيط واقعي، رمز موفقيت اچتيسي در مقايسه با هدست‌هايي نظير ريفت است كه مي‌بايست به صورت نشسته مورد استفاده قرار گيرند. اين امر البته در پاره‌اي اوقات افراطي شده و عده‌اي از كاربران را به لحاظ فيزيكي بيش از حد خسته مي‌كند. اين شرايط تاحدي پيش رفته‌است كه تعدادي از كاربران از حجم بالاي انرژي مصرف‌شده در حين بازي با اين هدست اظهار ناراحتي كرده و از بازي كردن با آن دست كشيده‌اند!
در خصوص كيفيت گرافيكي HTC Vive نيز پيش از اينكه وارد هرگونه توضيحات تكنيكي شويم، بايد به اين نكته اشاره كنيم كه صرفنظر از اينكه قدرت گرافيكي يك هدست وي‌آر با رزولوشن صفحه‌نمايش آن چقدر بالا باشد، به دليل فاصله‌ي بسيار كم تصوير از چشم كاربر، نقص گرافيكي موسوم به Screen Door Effect تقريباً اجتناب‌ناپذير است. بنابراين نمي‌توان از اچتيسي وايو يا هر هدست ديگري انتظار داشت كه تصويري بي‌نقص را در برابر چشمان ما به نمايش درآورد.
در اين ميان، تفاوت ميان هدست‌ها در نحوه‌ي پوشاندن اين ايراد و موفقيت آن‌ها در پرت كردن حواس گيمر از بخش‌هاييست كه با اين اثر روبرو مي‌شوند. هدست وايو در اين زمينه مشكل چنداني نداشته و عملكرد قابل قبولي را ارائه مي‌دهد، اما در عوض حاشيه‌هاي صفحه‌نمايش و حلقه‌هاي اطراف ميدان ديد، بزرگترين مشكلات HTC Vive هستند. به طوري‌كه اگر در محيطي روشن از بازي قرار داشته‌باشيد، حاشيه‌هاي تيره‌ي تصوير تجربه‌ي ناخوشايندي را برايتان رقم خواهند زد. به‌طوري‌كه تصور خواهيد كرد يك عينك آفتابي بزرگ به چشم داريد!
اچتيسي همچنين در جعبه‌ي هدست‌هاي VIVE يك ايرباد معمولي نيز قرار داده است كه كيفيت كاملاً متوسط دارد. با وجود اينكه اين سخاوت اچتيسي در ارائه‌ي ايربادها ستودني است، اما احتمالاً بسياري از كاربران تصميم بگيرند از هدفون يا هدست خودشان براي بازي استفاده كنند. طراحي مناسب HTC Vive امكان استفاده از هرنوع هتدفون اعم از درون گوشي يا روگوشي را براي كاربر فراهم مي‌كند. همچنين درگاه ۳٫۵ ميليمتري هدفون نيز در قسمت پشتي هدست تعبيه شده‌است، بنابراين براي استفاده از هدفون نيازي نخواهيد داشت كه از سيم هدفون را از درون جعبه‌تقسيم عبور دهيد.
نصب و راه‌اندازي
با وجود اينكه Oculus Rift تمركز فوق‌العاده‌اي را بر روي طراحي رابط كاربري خود مطوف كرده‌بود، اما هدست اچتيسي نيز عملكرد بسيار مناسبي را در بخش نرم‌افزاري از خود ارائه مي‌دهد.
نصب سخت‌افزاري HTC Vive فرآيندي ساده است و به دانش تكنيكي حداقلي نياز دارد. با وجود اينكه تعداد زياد سيم‌ها و حسگرهاي موردنياز براي كارايي صحيح اين هدست، فرآيند نصب را كمي وقت‌گير مي‌كند، اما بدون شك با كمي صبر و حوصله قادر خواهيد بود به سادگي هرچه تمام‌تر هدست خود را نصب و راه‌اندازي كنيد.
به منظور ورود به دنياي واقعيت مجازي اچتيسي نيز هم مي‌توانيد از نرم‌افزاري دسكتاپ استيم بهره بگيريد و هم SteamVR را مورد استفاده قرار دهيد كه رابط كاربري منطبق با واقعيت مجازي استيم به شمار مي‌رود. البته از حيث جذابيت بصري، رابط اچتيسي وايو هرگز با Oculus Rift قابل مقايسه نيست، اما عملكرد و قابليت‌هايي مشابه را در اختيار كاربر قرار مي‌دهد.
جمع‌بندي
اچتيسي وايو براي عملكرد بهينه به دو عامل مهم سخت‌افزار قدرتمند و فضاي كافي نيازمند است. در صورتي كه اين دو عامل را در اختيار داشته‌باشيد، اين هدست مي‌تواند تجربه‌اي فوق‌العاده از واقعيت مجازي را در اختيارتان قرار دهد و نسل آينده‌ي گيمينگ را ملموس‌تر از هميشه به شما نشان دهد. البته هدست‌هاي Oculus Rift و PlayStation VR نيز ديگر رقباي سرسخت HTC Vive به شمار مي‌روند كه هريك مزايا و معايب به‌خصوص خود را دارند.
نكات مثبت:
-تجربه‌ي فوق‌العاده‌ي گيمينگ
-عملكرد سخت‌افزاري بهينه
-رابط كاربري بسيار خوب
-دسته‌هاي خلاقانه و خوش‌ساخت
-نصب و راه‌اندازي ساده
نكات منفي:
-دست و پاگير بودن كابل هدست
-كم بودن ميدان ديد براي يك تجربه بهينه VR
-عرق كردن كاربر درون آن